រឿង​ អាសុខកាចអាសុខស្លូត

កាល​ពីព្រេងនាយ មាន​ក្មេង​ប្រុស ២ នាក់ នៅ​ភូមិ​ជា​មួយ​គ្នា មួយ​ឈ្មោះ​អា​សុខ​ស្លូត មួយ​ឈ្មោះ​អា​សុខ​កាច ។ ឯ​អា​សុខ​កាច​ចិត្ត​អាក្រក់ បើ​លេង​ល្បែង​អ្វីៗ​នឹង​ក្មេង​ផង​គ្នា រក​តែ​រឿង​ឈ្លោះ​ជេរ​វាយ​គេ​មិន​ដែល​ខាន ។ ម្ដាយ​ឪពុក​អា​សុខ​កាច​នោះ​ជា​អ្នក​គ្រាន់​បើ មាន​ស៊ី មាន​ចាយ កាន់​ជើង​អា​សុខ​កាច​ណាស់ បណ្ដាជន​ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ខឹង​ស្អប់​អា​សុខ​កាច​ពន់​ពេក ។ ឯ​អា​សុខ​ស្លូត​កំព្រា​ឥត​មាន​មាតា​បិតា មាន​តែ​ជីដូន ៗ ក៏​ចាស់​ជរា ក្រ​លំបាក​ពេក​ក្រៃ ។ អា​សុខ​ស្លូត​នោះ បើ​លេង​ល្បែង​អ្វីៗ​នឹង​ក្មេង​ផង​គ្នា ក្នុង​ភូមិ​នោះ​ពុំ​ដែល​ឈ្លោះ​ប្រកែក​ដល់​ម្ដង​ឡើយ ។ បណ្ដា​ជន​ក្នុង​ភូមិ​នោះ អាណិត​ស្រឡាញ់ ឲ្យ​ចំណី​ស៊ី​ខុស​អ្នក​នេះ អ្នក​នោះ​ឲ្យ មិន​ដែល​សល់​ខាន ម្ល៉ោះ​ហើយ​អា​សុខ​កាច​នោះ​ច្រណែន​ទាំង​មួម៉ៅ​ក្ដៅ​ចិត្ត រឹត​តែ​កាច​ឡើង ជេរ​វាយ​កូន​គេ​ឥត​កោត​ញញើត ចាស់​និង​ចាស់​ឈ្លោះ​គ្នា​ព្រោះ​តែ​កាន់​ជើង​កូន​រៀង​ខ្លួន ។ លុះ​អា​សុខ​ស្លូត​និង​អា​សុខ​កាច​ចំរើន​អាយុ​ធំ​ឡើង អា​សុខ​កាច​បបួល​អា​សុខ​ស្លូត​ថា «វ៉ី យើង​ចង់​នាំ​គ្នា​ទៅ​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប ត្បិត​ផ្ទះ​អា​សុខ​​ស្លូត​ឯង​ បាក់​ពុក​អស់​ហើយ » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ថា « អញ​គ្មាន​ប្រដាប់​កាំបិត ឲ្យ​ជា​មុត​មាំ​ទេ ទាំង​អង្ករ ត្រី​សាច់ ថ្នាំ​ជក់​ក៏​គ្មាន​ផង ។ សព្វ​ថ្ងៃ​រក​បាន​ព្រឹក​ខ្វះ​ល្ងាច» ។ អា​សុខ​កាច​ថា «កុំ​បាច់​យក​ម្ហូប​ចំណី ថ្នាំ​ជក់ កាំបិត គ្រប់​ប្រដាប់​ទៅ​ឡើយ​ធានា​លើ​អញ​ទាំង​អស់ ឯង​មាន​តែ​ខ្លួន​ចុះ» ហើយ​ក៏​បណ្ដើរ​គ្នា​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ​អា​សុខ​ស្លូត​ ហើយ​អា​សុខ​ស្លូត​ក៏​និយាយ​ប្រាប់​ជីដូន​​ថា «បង​សុខ គេ​បបួល​ខ្ញុំ​ទៅ​កាប់​ឫស្សី​លួស​រនាប​ប្រដាប់​ប្រដា អាហារ​ភោជន នៅ​លើ​គេ​ទាំងអស់ ខ្ញុំ​មាន​តែ​ខ្លួន​ទេ» ជីដូន​ឃាត់​ថា « ចៅ​កុំ​ទៅ ! ព្រៃ​ឫស្សី​នោះ​ស្ងាត់​ណាស់ » ។ អា​សុខ​ថា « មិន​អី​ទេ​យាយ ! ផ្ទះ​យាយ​បាក់​ពុក​អស់​ហើយ បាន​រនាប​មក​គ្រាន់​នឹង​ជួស​ជុល កុំ​ឲ្យ​ផុង​យាយ ! » ។ ឯ​យាយ​ផ្ដាំ​ថា « ចៅ​ទៅ ក៏​ទៅ​ចុះ តែ​ចៅ​មើល​ថែ​ទាំ​ប្អូន​ផង » ។ អា​សុខ​ស្លូត​អា​សុខ​កាច​វេច​បាយ​សំណុំ​គ្រប់​ប្រដាប់​សម្រាប់​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប ចេញ​ទាំង​ពីរ​នាក់​ទៅ ដល់​ព្រៃ​ឫស្សី​កាប់​បាន​ហើយ​លួស​រនាប ។ អា​សុខ​កាច​បាន​រនាប​តិច អា​សុខ​ស្លូត​បាន​រនាប​ច្រើន ហើយ​ឈប់​សម្រាក​ស៊ី​បាយ​ទាំង​ពីរ​នាក់ អង្គុយ​ទល់​មុខ​គ្នា, អា​សុខ​កាច​គិត​ថា «ជីវិត​អា​ឯង មុខ​ជា​ស្លាប់​នឹង​ដៃ​អញ​ឥឡូវ​នេះ » គិត​ហើយ​ក៏​ចាប់​យក​កាំបិត​បន្ទោះ​ចាក់​ចំ​ភ្នែក​អា​សុខ​ស្លូត​ដែល​កំពុង​ស៊ី​បាយ ។ អា​សុខ​ស្លូត​ស្រែក​យំ​ថា « ហេតុ​ដូចម្ដេច​ ក៏​មក​ចាក់​ខ្ញុំ ? ។ អា​សុខ​កាច​ឆ្លើយ​ថា « អា​ឯង​រក​របរ​របស់​ឯង​ ហើយ​មក​ស៊ី​បាយ​អញ​ទាំង​រនាប​ក៏​បាន​ច្រើន​ជាង​អញ​ទៀត » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ឆ្លើយ​ថា « កាល​បង​ឯង​បបួល​ខ្ញុំ​មក​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប ខ្ញុំ​ប្រកែក​ថា​ខ្ញុំ​គ្មាន​អ្វី​ទេ បង​ឯង​ធានា​ថា បាយ​ម្ហូប​គ្រប់​ប្រដាប់​នៅ​លើ​បង​ឯង​ទាំងអស់​បាន​ជា​ខ្ញុំ​មក, ឥឡូវ​បង​ឯង​ចង់​យក​រនាប​ទាំងអស់ ក៏​យក​ចុះ​ កុំ​តែ​សម្លាប់​ខ្ញុំ » ។ អា​សុខ​កាច​ឆ្លើយ​ថា «អា​ឯង​នេះ​មាត់​រឹង​ណាស់ អា​ភាវនា​ទៅ » ។ ថា​ហើយ​អា​សុខ​កាច ក៏​ចាប់​កាំបិត​បន្ទោះ​ចាក់​ភ្នែក​អា​សុខ​ស្លូត​ម្ខាង​ទៀត ឈាម​បាញ់​ហូរ​ស្រក់​ជោក​មុខ ជោក​ដើម​ទ្រូង ខ្វាក់​ភ្នែក​ទាំងពីរ ឈឺ​ចាប់​ខ្លាំង​​ណា​ស្ដាយ​ជីវិត​ខ្លួន​​ណា​គិត​ដល់​ជីដូន​ចាស់​ជរា កំព្រា​នៅ​ផ្ទះ​តែ​ម្នាក់​ឯង ។

អា​សុខ​កាច​ថា «អា​ឯង​ទៅ ឲ្យ​ត្រី​វា​ស៊ី​ទៅ » ថា​ហើយ​ច្រាន​អា​សុខ​ស្លូត​ទៅ​ជិត​មាត់​ស្ទឹង​ ហើយ​ធាក់​ទម្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ស្ទឹង​កំពុង​ហូរ ដោយ​គិត​ថា « អា​សុខ​ស្លូត​មុខ​ជា​ស្លាប់​ហើយ » ក៏​ប្រមូល​រនាប​ទាំងអស់ ចង​បាច់​វិល​មក​ផ្ទះ, ដាក់​រនាប​ហើយ​ហួស​ទៅ​និយាយ​ថ្លែង​កុហក​ប្រាប់​ជីដូន​អា​សុខ​ស្លូត​ថា « ចៅ​យាយ​ឯង​ខ្លា​ខាំ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ» ។

យាយ​ឮ​អា​សុខ​កាច​ប្រាប់​ថា ខ្លា​ខាំ​ចៅ​ស្លាប់ ក៏​ទួញ​យំ​សោក​បោក​ខ្លួន​ហៀប​នឹង​ក្ស័យ​ជីវិត ។ ឯ​អា​សុខ​កាច រីករាយ​សប្បាយ​ចិត្ត ហើយ​ក៏​ដើរ​លេង​ជិត ៗ ផ្ទះ​ដូច​ធម្មតា ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន រក​តែ​រឿង​ឈ្លោះ​នឹង​គេ ។

ត​ពី​នេះ ដំណាល​ពី​អា​សុខ​ស្លូត គ្រា​ដែល​អា​សុខ​កាច ចាក់​ឆ្កៀល​ភ្នែក​ទាំង​ពីរ​ខាង​ហើយ​វា​ធាក់​ទម្លាក់​ទឹក​ស្ទឹង​កំពុង​ហូរ​ទៅ​នោះ អា​សុខ​ស្លូត ហែល​បណ្ដែត​ខ្លួន​តាម​ខ្សែ​ទឹក​ហូរ​ទៅ ក៏​ភាវនា​រក​ពុទ្ធោ ៗ ពុំ​ដាច់​ពី​មាត់ ។ គ្រា​នោះ​អ្នក​តា​មួយ មាន​មហិទ្ធិឫទ្ធិ​ខ្លាំង​ពូកែ​ណាស់ ដែល​មាន​អាស្រម នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​រំលោង​ជិត​មាត់​ស្ទឹង​នោះ, អ្នកតា​មាន​ក្រពើ​ធំ​មួយ​ដេក​នៅ​ក្រោម​អាស្រម អាច​តំណែង​ជា​មនុស្ស​បាន ។ ដល់​ពេល​ឃ្លាន​អាហារ​ ក្រពើ​នោះ​ ក៏​វា​ចុះ​មក​ក្នុង​ស្ទឹង ស្វែង​រក​អាហារ វា​ហែល​ច្រាស​ទឹក, ហែល​ទៅ ៗ​ប្រទះ​នឹង​អា​សុខ​ស្លូត ដែល​កំពុង​ហែល​បណ្ដែត​ខ្លួន​តាម​ខ្សែ​ទឹក ក្រពើ​លាន់​មាត់​ថា «អៃយ៉ា លាភ​ធំ​ណាស់​តើ ! អញ​មក​រក​អាហារ​ថ្ងៃ​នេះ​ ប្រទះ​បាន​មនុស្ស​ស៊ី» ហើយ​ប្រឹង​ស្ទុះ​ហែល​ទៅ​ជិត​ឮ​មាត់​ថា​ពុទ្ធោ ៗ​ក៏​សង្ស័យ​ក្នុង​ចិត្ត មើល​ទៅ​ភ្នែក​ទាំង​ពីរ ឃើញ​ធ្លុះ​រក​ប្រស្រី​គ្មាន, ក្រពើ​គិត​ថា «គួរ​អញ​យក​ទៅ​ថ្វាយ​លោក​តា​អញ ៗ​ កុំ​ស៊ី​មនុស្ស​នេះ » ហើយ​ក៏​មុជ​កៀង​អា​សុខ​ស្លូត​ឲ្យ​នៅ​ពី​លើ​ខ្នង ហែល​ត្រឡប់​មក​ដល់​អាស្រម​វិញ ហើយ​តំណែង​ខ្លួន​ជា​មនុស្ស ដឹក​ដៃ នាំ​ខ្លួន​អា​សុខ​ស្លូត​ទៅ​ថ្វាយ​អ្នកតា ៗ​សួរ, អា​សុខ​ស្លូត​នោះ​ក៏​ថ្វាយ​បង្គំ​រាយ​រឿង​តាម​ដំណើរ​គ្រប់​ប្រការ, អ្នកតា​ស្ដាប់​សព្វ​គ្រប់​ហើយ​មាន​ចិត្ត​មេត្តា​អា​សុខ​ស្លូត​នោះ​ពន់​ពេក លោក​ថា «ឱ ! អា​សុខ​កាច​អើយ ចិត្ត​អី​អាក្រក់​ម្ល៉េះ ?ណ្ហើយ ! ចៅ​សុខ​ស្លូត​ឯង​កុំ​ភ័យ សឹម​តា​ជួយ​សង្គ្រោះ​ឲ្យ​ចៅ​រស់​ជីវិត ភ្នែក​ក៏​ឲ្យ​ភ្លឺ​ដូច​ដើម​បាន​ទៅ​ជួប​នឹង​ជីដូន​ឯ​ផ្ទះ​វិញ» ថា​ហើយ​ក៏​ផ្សំ​ថ្នាំ​ដាក់​ភ្នែក សូត្រ​ទិព្វ​មន្ត​ផ្លុំ​ភ្នែក​ឲ្យ, ចៅ​សុខ​ស្លូត​នោះ ក៏​បាន​ភ្លឺ​ភ្នែក​ដូច​ដើម ទើប​អ្នកតា​ក្ដាប់​ដី​ខ្សាច់​មួយ​ដៃ សែក​ទិព្វ​មន្ត​ផ្លុំ​ដី​ខ្សាច់​ដាក់​ដៃ​ឲ្យ​ចៅ​សុខ ផ្ដាំ​ថា «ចៅ ! ចូរ​ឯង​ក្ដាប់​ឲ្យ​ជាប់​កុំ​លា​ដៃ បើ​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ​ចៅ ៗ​ប្រាប់​ជីដូន​ឲ្យ​ក្រាល​កន្ទេល​ក្នុង​ផ្ទះ​ហើយ​សឹម​ចៅ​ដាក់​ដី​ខ្សាច់​នេះ​ទៅ​លើ​កន្ទេល » អ្នកតា​ផ្ដាំ​ហើយ ហោ​ក្រពើ​មក​ឲ្យ​ចៅ​សុខ​ស្លូត​ជិះ​លើ​ខ្នង ហែល​តាម​ស្ទឹង​ទៅ ។ បាន​ទៅ​ដល់​កន្លែង​ដែល​អា​សុខ​កាច​ធាក់​ទម្លាក់​ក្នុង​ទឹក​នោះ ចៅ​សុខ​ ឃើញ​ព្រៃ​ឫស្សី​ដែល​កាប់​លួស​រនាប​ក៏​ចាំ​ជាក់, ក្រពើ​ដាក់​ចៅ​សុខ​ឲ្យ​ឡើង​លើ​គោក, ចៅ​សុខ​ក៏​លា​ក្រពើ​ដើរ​ដរាប​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ, ហើយ​ចូល​ទៅ​យំ​សំពះ​ជីដូន ៗ​ ឃើញ​ចៅ​ហើយ ស្ទុះ​មក​យំ​ខ្សឹកខ្សួល​ និយាយ​ប្រាប់​ចៅ​ថា « គេ​ប្រាប់​យាយ​ថា ខ្លា​ខាំ​ចៅ​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ ម្ចាស់​ជីវិត​អើយ ! ជីដូន​យំ​សោក​បោក​ខ្លួន​អា​សូរ​ចៅ ហៀប​នឹង​ក្ស័យ​ជីវិត, ចៅ​មិន​ស្លាប់ ជីដូន​អរ​ណាស់ រក​អ្វី​មក​ប្រៀប​ផ្ទឹម​ពុំ​បាន» ។

ឯ​ចៅ​សុខ​និយាយ​ប្រាប់​ជីដូន តាំង​ពី​ទៅ​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប ត្រូវ​អា​សុខ​កាច វា​ចាក់​ភ្នែក​ធាក់​ទម្លាក់​ទឹក ហើយ​បាន​ក្រពើ​នាំ​ទៅ​ថ្វាយ​អ្នកតា, លុះ​រៀប​រាប់​រឿង​ប្រាប់​ជីដូន​គ្រប់​ប្រការ ជីដូន​រឹង​រឹត​តែ​អាណិត​ចៅ​ពេក ហើយ​វា​ប្រាប់​ជីដូន​ថា «យាយ ! ក្រាល​កន្ទេល​ក្នុង​ផ្ទះ​ទៅ » ជីដូន​ក្រាល​តាម​ពាក្យ​ចៅ ៗ​សុខ​ស្លូត​ក៏​លា​ដៃ ដាក់​ដី​ខ្សាច់​លើ​កន្ទេល កើត​ជា​ប្រាក់​គរ​ក្នុង​ផ្ទះ អរ​ណាស់ តែ​ពីរ​នាក់​ជីដូន​និង​ចៅ បាន​ចាត់​ចែង​ទិញ​សំលៀក​បំពាក់​គ្រប់​ប្រដាប់​ប្រើ​ប្រាស់ សង់​ផ្ទះ​ថ្មី ល្បី​មាន​ដាច់​គេ​ក្នុង​ភូមិ​នោះ ។

ឯ​អា​សុខ​កាច ឃើញ​អា​សុខ​ស្លូត ក៏​នឹក​ឆ្ងល់​ក្នុង​ចិត្ត​ថា «អញ​ចាក់​ភ្នែក​វា​ទាំង​ពីរ​ខាង​​ធាក់​ទម្លាក់​ទឹក ស្មាន​ថា​វា​ស្លាប់ ឥឡូវ​វា​រស់​ឡើង​វិញ ភ្នែក​ក៏​ភ្លឺ​ដូច​ដើម មាន​ទាំង​សម្បត្តិ​សម្បូរណ៍​ប្រើប្រាស់ គ្មាន​ខ្វះ​អ្វី ប្លែក​អំពី​ដើម » ។ លុះ​ដល់​វេលា​ស្ងាត់​មួយ វា​បាន​ជួប​នឹង​អា​សុខ​ស្លូត ក៏​សួរ​ថា «កាល​ឯង​និង​អញ​ទៅ​កាប់​ឫស្សី​លួស​រនាប​នោះ បិសាច​មក​បណ្ដាល​ចិត្ត​អញ ឲ្យ​ចាក់​ភ្នែក​ទាំង​ពីរ​ខាង​ធាក់​ទម្លាក់​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ស្ទឹង អញ​ស្មាន​ថា​ឯង​ស្លាប់ ហេតុ​ម្ដេច ក៏​ឯង​រស់​ឡើង​វិញ ហើយ​មាន​ទាំង​ទ្រព្យ​ច្រើន​ជាង​គេ​ផង » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ឆ្លើយ​ថា « បាន​គុណ​បង កុំ​អី​ខ្ញុំ​ក្រីក្រ​លំបាក​តោកយ៉ាក ដូច​បង​ឯង​ដឹង​ស្រាប់» ។ ហើយ​និយាយ​ប្រាប់​អា​សុខ​កាច​តាម​ត្រង់​ថា « កាល​ដែល​បង​ចាក់​ភ្នែក​ខ្ញុំ​ទាំង​ពីរ​ខាង​ធាក់​ទម្លាក់​ក្នុង​ស្ទឹង​ទៅ​នោះ ខ្ញុំ​ភាវនា​រក​តែ​ពុទ្ធោ ៗ ក៏​បាន​ជួប​នឹង​ក្រពើ ៗ នាំ​ទៅ​ថ្វាយ​អ្នកតា ៗ ជប់​ភ្នែក​ជប់​ដី​ខ្សាច់​ឲ្យ​ខ្ញុំ, លុះ​ខ្ញុំ​មក​ដល់​ផ្ទះ​ដាក់​ដី​ខ្សាច់ កើត​ជា​ប្រាក់​មាស បាន​ជា​ខ្ញុំ​មាន​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ » ។

អា​សុខ​កាច ឮ​អា​សុខ​ស្លូត រាយ​រឿង​ដូច្នោះ ក៏​បណ្ដាល​ចិត្ត​លោភលន់​ពន់​ប្រមាណ​គិត​ថា «អញ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​បាន​ដូច​អា​សុខ​ស្លូត » ថ្ងៃ​ក្រោយ​ជួប​នឹង​អា​សុខ​ស្លូត ក៏​និយាយ​ថា «អា​សម្លាញ់​អើយ ! អញ​ចង់​ទៅ​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប​នៅ​ព្រៃ​ដែល​យើង​ទៅ​កាប់​ត្រង់​កន្លែង​មុន​នោះ , ឯ​បាយ​ទឹក​អាហារ​ភោជន ថ្នាំ​ជក់ កាំបិត​តូច​ធំ ប្រដាប់​កាប់​ឫស្សី លួស​រនាប ស្រេច​នៅ​លើ​អញ​ទាំងអស់ ឯង​មាន​តែ​ខ្លួន​ទៅ​បាន​ហើយ » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ថា «ក្រែង​សម្លាប់​អញ​ទៀត » ។ អា​សុខ​កាច​ថា «មុន​នោះ​ខ្មោច​កំរោល​វា​ចូល​ឲ្យ​អញ​ងងឹត​មុខ អញ​ចាក់​ឯង ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន​សោះ ឯង​កុំ​ប្រកាន់​ខឹង​នឹង​អញ » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ថា «ចាំ​ខ្ញុំ​ជូន​ទៅ ត្បិត​បង​សុខ​ឯង មាន​គុណ​លើ​ខ្ញុំ​ច្រើន​ខ្ញុំ​មាន​សម្បត្តិ​ទ្រព្យ​ក៏​ព្រោះ​បង » ។ លុះ​ព្រឹក​ឡើង អា​សុខ​កាច ស្ពាយ​បាយ​សំណុំ មាន​គ្រប់​ប្រដាប់​ដូច​មុន ហើយ​បណ្ដើរ​គ្នា​ដល់​ព្រៃ​ឫស្សី, លុះ​កាប់​បាន ពុះ​លួស​រនាប​ហើយ នាំ​គ្នា​អង្គុយ​ស៊ី​បាយ ។ អា​សុខ​កាច​ហុច​កាំបិត​បន្ទោះ​ទៅ​អា​សុខ​ស្លូត ប្រាប់​ថា « ឯង​ចាក់​ភ្នែក​អញ​ម្ខាង​ទៅ » អា​សុខ​ស្លូត​ប្រកែក​ពុំ​ព្រម​ចាក់ ។ អា​សុខ​កាច​ថា « ជើ ! ចាក់​មក ៗ, ហ៊ី ! ម្ដេច​មិន​អាណិត​គ្នា​ផង​សោះ » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ក៏​ចាក់​ឆ្កៀល​ដូច​គេ​ឆ្កៀល​ក្រសាំង ឲ្យ​ខ្វាក់​ភ្នែក​ម្ខាង​ទៅ ។ អា​សុខ​កាច​ឈឺ​ពើត​ខ្លាំង​ណាស់ តែ​ចិត្ត​ចង់​ប្រញាប់​ឲ្យ​បាន​ប្រាក់ ដូច​អា​សុខ​ស្លូត ក៏​ឲ្យ​អា​សុខ​ស្លូត​ចាក់​ភ្នែក​ម្ខាង​ទៀត ហើយ​បង្គាប់​ឲ្យ​អា​សុខ​ស្លូត​ច្រាន​ទៅ​ជិត​មាត់​ស្ទឹង ទាំង​បង្គាប់​ឲ្យ​ធាក់​ផង ។ អា​សុខ​ស្លូត​ក៏​ធាក់​ទម្លាក់​ក្នុង​ទឹក​ស្ទឹង ។ អា​សុខ​កាច​សួរ​ថា «កាល​ដែល​អញ​ចាក់​ឯង​មុន​នោះ ឯង​ធ្វើ​ម្ដេច​ខ្លះ ? » ។ អា​សុខ​ស្លូត​ថា «អញ​រក​តែ​ពុទ្ធោ​ជាប់​នៅ​មាត់ » ។ អា​សុខ​កាច​ប្រឹង​ស្រែក​រក​តែ​ពុទ្ធោ​មិន​ឈប ឮ​រំពង​ព្រៃ​មាត់​ស្ទឹង​ទន្ទឹង​រក​ក្រពើ​ក៏​ពុំ​ជួប​សោះ ណា​មួយ​វា​ឈឺ​ចាប់​ ហែល​បណ្ដែត​ខ្លួន​យូរ​បន្តិច​ទៅ​អស់​កម្លាំង ឈ្លក់​ទឹក​ស្លាប់​ទៅ​ ហើម​រលួយ​រលេះ ត្រី​ស៊ី​នៅ​តែ​លលាដ៍​ក្បាល ។ ខ្មោច​អា​សុខ​កាច​ក៏​អណ្ដែត​តាម​ខ្សែ​ទក​ លង​គេ​ឮ​តែ​ពុទ្ធោ ៗ ដរាប​ដល់​កំពង់​ទឹក​មហា​សេដ្ឋី ។ វេលា​នោះ​កូន​ក្រមុំ​មហា​សេដ្ឋី នាំ​ខ្ញុំ​ប្រុស​ស្រី​ចុះ​ទៅ​ងូត​ទឹក​កំពង់, កំពុង​តែ​កញ្ជ្រោក​ទឹក​លេង​សប្បាយ ស្រាប់​តែ​ឃើញ​លលាដ៍​ក្បាល​អា​សុខ​កាច​នោះ​អណ្ដែត​មក​ជិត លង​ស្រែក​ថា « ពុទ្ធោ ៗ ! » ។ កូន​ក្រមុំ​មហា​សេដ្ឋី ឈប់​លេង​ទាំង​អស់​គ្នា​នឹក​សង្ស័យ ក៏​ប្រើ​ខ្ញុំ​ប្រុស​ម្នាក់​ឲ្យ​ទៅ​ស្រង់​យក​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​នោះ មក​ដាក់​លើ​គោក​នៅ​មាត់​កំពង់​នោះ, លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​នោះ វា​មិន​បាត់​ស្ងាត់​សោះ ចេះ​តែ​លង​គេ​រក​តែ​ពុទ្ធោ ៗ ។

កូន​ក្រមុំ​មហា​សេដ្ឋី ក៏​នាំ​ខ្ញុំ​ប្រុស​ស្រី​ឡើង​ពី​ងូត​ទឹក​មក ប្រើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ប្រុស​កាន់​យក​ក្បាល​ខ្មោច​អា​សុខ​កាច​នោះ​មក​ផ្ទះ ហើយ​នាង​ជម្រាប​មហា​សេដ្ឋី​ជា​ឪពុក​នាង​ថា « លោក​ឪពុក ! ខ្ញុំ​រើស​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​មួយ​អណ្ដែត​ទឹក​នៅ​កំពង់​យើង វា​លង​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ ៗ» ។ សេដ្ឋី​ជា​មាតា​បិតា​ស្ដាប់​ហើយ ក៏​ស្ទុះ​មក​មើល ឃើញ​ក្បាល​ខ្មោច​នោះ​កំពុង​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ ៗ មែន​អស្ចារ្យ​ណាស់ ក៏​ឲ្យ​លាង​ដុស​ខាត់​ដាក់​លើ​តោក លលាដ​ក្បាល​នោះ ក៏​នៅ​តែ​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ ៗ​ជា​និច្ច គ្មាន​ឈប់ ។

ព្រឹក​ៗ សេដ្ឋី​នោះ​តែង​ទៅ​គាល់​ព្រះ​មហាក្សត្រ នៅ​ទី​ចុង​ព្រះ​រាជ​រោង​ជួប​ជុំ​អស់​មន្ត្រី​ចតុស្តម្ភ​រាល់​ពេល​ពុំ​ដែល​ខាន ។ សេដ្ឋី​ជម្រាប​អស់​លោក​ថា « ខ្ញុំ​បាន​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​មួយ ចេះ​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ ៗ​ជា​និច្ច» ។ អស់​លោក​ចតុស្តម្ភ​ស្ដាប់​ហើយ​ឆ្លើយ​ថា «សេដ្ឋី​កុហក​ទេ មិន​ដែល​មាន​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​ណា ចេះ​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ​ទេ យើង​មិន​ជឿ​ឡើយ» ។ សេដ្ឋី​ថា « ពិត​ប្រាកដ​ណាស់ បើ​អស់​លោក​មិន​ជឿ​ខ្ញុំ ៗ​ ហ៊ាន​ភ្នាល់​ដោយ​មាស​មួយ​រយ​តម្លឹង» ។ អស់​លោក​ចតុស្តម្ភ​ទាំង​៤​ថា «យើង​ហ៊ាន​ភ្នាល់» ។ ហើយ​ធ្វើ​សំបុត្រ​ចុះ​កិច្ច​សន្យា ។ សេដ្ឋី​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ ឮ​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ​កោកៗ​នឹក​ថា « អស់​លោក​មុខ​ជា​ចាញ់​អញ​ហើយ » សេដ្ឋី​យក​មាស​មួយ​រយ​តម្លឹង​ឲ្យ​កូន​ក្មួយ​កាន់​តោក​ដែល​ដាក់​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​នោះ​យ៉ាង​រហ័ស​ទៅ លុះ​ចូល​ទៅ​ដល់​ទ្វារ​កំពែង​ខាង​ក្រៅ លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​បាត់​សំឡេង​ឈឹង ពុំ​ឮ​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ​សោះ, កាល​ចូល​ដល់​ចុង​ព្រះ​រាជ​រោង ដាក់​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​ចំពោះ​មុខ​អស់​លោក​ចតុស្តម្ភ​ទាំង​៤​នោះ​ហើយ សេដ្ឋី​បង្គាប់​ថា «ចាំ​អី​ទៀត​ក៏​មិន​ស្រែក​រក​ពុទ្ធោ​ៗ​ទៅ» ។ លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​បាត់​សូន្យ​ឈឹង មិន​ឮ​រក​ពុទ្ធោ​សោះ ។ មហា​សេដ្ឋី​ចាញ់​ក៏​ជូន​មាស​មួយ​រយ​តម្លឹង​ទៅ​អស់​លោក, ឯ​អស់​លោក​ចំអក​ថា « សេដ្ឋី​យក​ក្បាល​ខ្មោច​មក​វា​រក​ពុទ្ធោ​ថ្លង់​យើង​រាល់​គ្នា » ហើយ​ទះ​ដៃ​សើច​លាន់​នៅ​ទី​ព្រះ​រាជ​រោង ។ សេដ្ឋី​ខឹង​នឹង​ក្បាល​ខ្មោច​ណាស់ លា​អស់​លោក​ចេញ​មក​ក្រៅ​ដល់​កំពែង ស្រាប់​តែ​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​ស្រែក​ថា​ពុទ្ធោ ៗ ។ សេដ្ឋី​រឹត​តែ​ខឹង​ណាស់, ដល់​ផ្ទះ​ប្រើ​បាវ​ឲ្យ​យក​ពូថៅ នាំ​យក​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​ទៅ​សំពង​ចោល​ឯ​កំពង់​ទឹក ។ បាវ​យក​ទៅ​មិន​សំពង​ឲ្យ​ល្អិត ត្រឡប់​ជា​បោះ​លលាដ៍​ខ្មោច​ទាំង​មូល​ចោល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក ។ ឯ​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​អា​សុខ​កាច​នោះ អណ្ដែត​តាម​ទឹក​ស្ទឹង ហូរ​រសាត់​ទៅ​ក្រោម វា​លង​រក​ពុទ្ធោ ៗ​រៀង​ទៅ​ដល់​កំពង់​វត្ត ។ វេលា​នោះ​លោក​សង្ឃ​និមន្ត​ទៅ​ស្រង់​ទឹក បាន​ឃើញ​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​លង​រក​ពុទ្ធោ ៗ, លោក​ក៏​ស្រង់​យក​ទៅ​កុដិ និមន្ត​លោក​សង្ឃ​ផង​គ្នា​បង្សុកូល រួច​ដុត​ក្បាល​ខ្មោច​នោះ​សុស ហើយ​លោក​ពិចារណា​ថា «គួរ​យក​កម្ទេច​ឆ្អឹង​នេះ លាយ​នឹង​ម្រ័ក្សណ៍ ខ្មុក​សសរ​ព្រះ​វិហារ បញ្ជូន​ផល​ឲ្យ​បាន​ដល់​អ្នក​ដែល​ស្លាប់ ហើយ​លោក​ក៏​យក​ខ្មុក​លាប​តាម​សព្វ​ព្រះទ័យ​លោក​ទៅ, សល់​បន្តិច​បន្តួច យក​ទៅ​លាប​លន​រទេះ​លោក, កាល​ដែល​ម្រ័ក្សណ៍​ខ្មុក​រទេះ​នោះ​ស្ងួត​ហើយ លោក​ភ្នក​ព្រះទ័យ​ចង់​ទឹម​រទេះ​បរ​ទៅ​សួរ​ញាតិ​ញោម, លោក​ក៏​ឲ្យ​សិស្ស​ដឹក​គោ​មក​ទឹម​រទេះ​ឡើង​គង់ បរ​ចេញ​ពី​កុដិ​ទៅ ។ វេលា​ស្ងាត់​ពី​មនុស្ស​រទេះ​នោះ​លាន់​ភ្លៅ​នឹង​ដុំ​សង្កៀត​គ្នា, ដូច​រទេះ​ធម្មតា តែ​ដល់​ជួប​នឹង​ឧបាសក​ឧបាសិកា រទេះ​នោះ​លាន់​ឮ​ដូច​លោក​ជេរ​បញ្ចោរ​គេ​ថា «មេ​ចោរ ៗ » ញាប់ញិញ ។ ឧបាសក​ឧបាសិកា​ឮ​ខឹង​នឹង​លោក ព្រោះ​ថា​លោក​ជេរ​បញ្ចោរ​ប្រពន្ធ​កូន​គេ ក៏​ដៀល​ត្មះ​ជា​ពាក្យ​ទម្ងន់ ៗ, លោក​ប្រកែក​ដូចម្ដេច ក៏​ពុំ​ស្ដាប់​រឹត​តែ​ប្រមាថ​លោក ឥត​កោត​ញញើត, លោក​បរ​ហួស​ទៅ​ទៀត ជួប​នឹង​នាហ្មឺន​គេ​កំពុង​ដើរ មាន​គ្នា​ច្រើន, ឯ​រទេះ​លាន់​ឮ​ទៀត ដូច​ជា​លោក​ជេរ​ម្ដាយ​នាហ្មឺន​ទាំង​នោះ​ថា «ចោរ​ម្ដាយ​នាហ្មឺន » នាហ្មឺន​ខឹង​នឹង​លោក ក៏​នាំ​គ្នា​ដេញ​វាយ​លោក ៗ​ ភ័យ​វាយ​គោ​បំបោល​រួច​ទៅ ។

លោក​នេះ គិត​ថា « ពី​ដើម​រទេះ​អញ បរ​មក​មិន​ដែល​ឮ​សូរ​ជេរ​បញ្ចោរ​គេ​ទេ, រឿង​នេះ ឃើញ​តែ​កម្ទេច​ឆ្អឹង​ក្បាល​ខ្មោច​ដែល​ខ្មុក​បិទ​សសរ​ព្រះ​វិហារ សល់​ពី​នេះ​អញ​យក​មក​លាប​លន​រទេះ​នេះ » ។ លុះ​ត្រឡប់​មក​ពី​សួរ​ញាតិ​ញោម មក​ដល់​វត្ត​វិញ លោក​កាប់​រទេះ​ដុត​នៅ​កន្លែង​ដែល​ដុត​លលាដ៍​ក្បាល​ខ្មោច​អា​សុខ​កាច ឆេះ​ជា​ផេះ, កន្លែង​នោះ​ដោយ​មាន​ជាតិ​អា​សុខ​កាច ក៏​ដុះ​កើត​ជា​ស្មៅ​កន្ត្រើយ ដែល​ជាប់​សំពត់​ខោ​មនុស្ស​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​ឯង ។

ចិត្ត​មិន​អប់រំ នាំ​ឲ្យ​វិនាស
Name

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០១ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០២ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៣ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៤ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៥ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៦ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៧ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៨ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៩
false
ltr
item
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ: រឿង​ អាសុខកាចអាសុខស្លូត
រឿង​ អាសុខកាចអាសុខស្លូត
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/2020/07/blog-post_50.html
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/2020/07/blog-post_50.html
true
2906510229610734478
UTF-8
មិនមានអត្ថបទនោទេ មិនមានអត្ថបទទាក់ទងទេ VIEW ALL Readmore Reply Cancel reply Delete By ទំព័រដើម PAGES រឿងនិទាន View All RECOMMENDED FOR YOU Tag ARCHIVE អត្ថបទទាំអស់ សូមទោសមិនមានអត្ថបទដែលអ្នកកំពុងស្វែងរកនោះទេ។ ត្រលប់ទៅទំព័រដើម Contents រឿងទាក់ទង Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS CONTENT IS PREMIUM Please share to unlock Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy