រឿង​ ខ្លាចាញ់ប្រាជ្ញាគីង្គក់និងអណ្ដើកសួស្ដីនិងអពមង្គល

មាន​សត្វ​ខ្លា​មួយ ដើរ​ស្វែង​រក​ស៊ី​តាម​ទម្លាប់​វា លុះ​ដើរ​ទៅ​ប្រទះ​នឹង​សត្វ​គីង្គក់​មួយ​កំពុង​លោត​ផ្លោត ៗ ក៏​ស្រែក​សួរ​ទៅ​ថា «យើ ! បង​ម៉ាំងកាយេ (ខ្លះ​ហៅ​ថា​មាំងកាជា) ឯង​ដើរ​រក​ស៊ី​អ្វី​ហ្នឹង ?» ។ គីង្គក់​តប​ថា «ចុះ​បង​ខ្លា​ឯង​ដើរ​មក​រក​អ្វី​ដែរ ?» ។ ខ្លា​ថា «យើង​ដើរ​រក​ស៊ី» ។ គីង្គក់​តប​ថា​យើង​ក៏​ដើរ​រក​ស៊ី ដូច​បង​ឯង​ដែរ» ។ ខ្លា​ថា «ចុះ​ដើរ​រក​ស៊ី​អ្វី​នឹង​បាន បើ​បង​ឯង​លោត​ម្ដង​បាន​មួយ​សុញ​ដូច្នេះ តើ​ចាប់​សត្វ​អ្វី​នឹង​បាន?»។ គីង្គក់​ក៏​អួត​អា​ត្មា ប្រាថ្នា​ខ្លា​កោត​ខ្លាច​ថា «យើ ! ថ្វី​បើ​ឃើញ​យើង​លោត​តិចៗ​ដូច្នេះ បើ​ចង់​លោត​យ៉ាង​ណា​ក៏​បាន ចង់​ចាប់​សត្វ​តូច​ក្ដី ធំ​ប៉ុន្មាន​ក្ដី ក៏​បាន​ទាំងអស់ មិន​ចាញ់​បង​ឯង​ទេ » ។ ខ្លា​ថា បើ​បង​ឯង ពូកែ​ដូច​សំដី​ថា​នេះ យើង​លោត​ប្រឡង​គ្នា​ ពី​ត្រើយ​ព្រែក​ម្ខាង​ទៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​មើល, បើ​បង​ឯង​លោត​ឆ្លង​ដល់ យើង​ជឿ​ថា​ពូកែ​មែន ។ គីង្គក់​ជា​សត្វ​មាន​ប្រាជ្ញា​ គិត​ឃើញ​ថា «សត្វ​ខ្លា​នេះ តែ​កាលណា​វា​រៀប​នឹង​លោត​រមែង​ចោល​កន្ទុយ​ទៅ​ខាង​ក្រោយ, បើ​ដូច្នេះ​អញ​ចាំ​ខាំ​កន្ទុយ​វា កាល​មុន​វា​នឹង​លោត​ទៅ​នោះ» ទើប​គីង្គក់​តប​ទៅ​ថា « ខ្លាច​អ្វី​បង​ខ្លា​ឯង ! បើ​ចង់​លោត ពី​ត្រឹម​ណា​ទៅ​ត្រឹម​ណា ក៏​បាន​ដែរ ហើយ​យើង​ហ៊ាន​ឲ្យ​បង​ឯង​ទៅ​ឈរ​ពី​មុខ​យើង​ទៀត​ផង, តែ​កាលណា​យើង​ស្រែក​ថា ហ៍ ! ត្រូវ​បង​ឯង​លោត​ទៅ​ចុះ » ។ ខ្លា​ជា​សត្វ​ឆោត មិន​អាច​គិត​ដឹង​គំនិត​គីង្គក់ វា​នឹង​ខាំ​កន្ទុយ​ខ្លួន​នោះ​សោះ, ឯ​ខ្លួន​ទៀត​ក៏​មិន​បាន​គិត​ឃើញ​ពី​របៀប​ខ្លួន ដែល​រៀប​នឹង​លោត​ទៅ​នោះ ធ្វើ​កិរិយា​យ៉ាង​ណាៗ​ដែរ ក៏​ព្រម​សន្យា​ទៅ​ឈរ​នៅ​ពី​មុខ​គីង្គក់ ។ ឯ​គីង្គក់​កាល​ខ្លា​មក​ឈរ​ពី​មុខ ឃើញ​ពេល​ល្អ​ហើយ ក៏​ប្រាប់​ថា « បង​ឯង​ប្រុង​ស្ដាប់ » ។ រីឯ​ខ្លា​រវល់​តែ​ប្រុង​ត្រចៀក​ស្ដាប់ ចោល​ឯ​កន្ទុយ​នោះ​ទៅ​ត្រង់​ពី​មុខ​គីង្គក់ ៗ ស្រែក​ថា ហ៍ ! ហើយ​ខាំ​កន្ទុយ​ជាប់ ។ ខ្លា​លោត​ផ្លោត​ទៅ​ភ្លាម​ដល់​ត្រើយ​ម្ខាង​មួយ​រំពេច ។ អំណាច​កន្ទុយ​ខ្លា​វាត់​ទៅ​មុខ​នោះ ដោយ​ទាំង​គីង្គក់​ទៅ​ផង ដូច​ជា​ដុំ​ដី​ដែល​គេ​ចោល​នឹង​ឈើ​ដង្ហក់ ធ្លាក់​ហួស​ទៅ​មុខ​ខ្លា​ស្ទើរ​តែ​នឹង​ស្លាប់ ។ ខ្លា​ក៏​មិន​អាច​ដឹង​បាន ប្រែ​ប្រាណ​ទៅ​ខាង​ក្រោយ​វិញ ស្រែក​ហៅ​ថា « បង​ម៉ាំងកាយេ​អើយ ! មក » ។ គីង្គក់​ឆ្លើយ «គូក ! នៅ​ឯ​នេះ​ហើយ» ។ ខ្លា​ឮ​គីង្គក់​ឆ្លើយ​ពី​មុខ​ដូច្នោះ​ក៏​ថា « បង​ម៉ាំងកាយេ ! ពូកែ​មែន​ហើយ​ ប៉ុន្តែ​ខាង​ការ​ចាប់​សត្វ​នោះ យើង​មិន​ទាន់​ឃើញ​រឹទ្ធិ​បង​ឯង​នៅ​ឡើយ, បើ​ដូច្នេះ យើង​នឹង​ចាប់​សត្វ​ល្បង​គ្នា​ទៀត » ។ គីង្គក់​ព្រម​ក៏​តប​វិញ​ថា​បង​ទៅ​ចាប់​សត្វ​ចុះ បាន​សត្វ​ប៉ុន្មាន ៗ​ មក​ជួប​គ្នា​នៅ​កន្លែង​នេះ យើង​នឹង​រើ​សាច់​នោះ​ល្បង​គ្នា​មើល តើ​អ្នក​ណា​ច្រើន​ជាង ? » ។ ខ្លា​ព្រម​ក៏​ចេញ​ទៅ​រក​ចាប់​សត្វ​ផ្សេងៗ បាន​ច្រើន ។

ឯ​គីង្គក់ ក្រោយ​ខ្លា​ចេញ​ទៅ​នោះ ខំ​សង្វាត​លោត​ទៅ​មិន​ដឹង​នឹង​ទៅ​ចាប់​សត្វ​ណា​បាន​ទេ ព្រោះ​ធ្លាប់​តែ​ចាប់​ជន្លេន​នឹង​ស្រមោច​សង្អារ, លោត​បន្តិច​ទៅ​ឃើញ​មាន​ធ្យូង​មួយ​ដុំ​ប៉ុន​គ្រាប់​សណ្ដែក ក៏​លេប​ធ្យូង​នោះ​ចូល​ទៅ, លោត​បន្តិច​ទៅ​ទៀត​ឃើញ​ឆ្អឹង​ត្រី​ស្លាត​មួយ​តូច​នៅ​កណ្ដាល​ផ្លូវ លេប​ថែម​ទៅ​ទៀត លោត​បន្តិច​ទៅ​ទៀត ឃើញ​គ្រាប់​អង្ក្រេមអង្ក្រម​មួយ ក៏​លេប​ទៅ​ទៀត, បាន​ជា ៣ មុខ​ល្មម​តែ​ពេញ​នោះ រួច​ក៏​ត្រឡប់​វិល​មក​ចាំ​ខ្លា​ខាង​ទី​ដដែល​វិញ ។

ឯ​ខ្លា កាល​បើ​ស្វែង​រក​សត្វ​បាន​សព្វ​គ្រប់​ហើយ ក៏​ត្រឡប់​មក​ឯ​កន្លែង​ដើម​តាម​សន្យា, លុះ​មក​ដល់ ឃើញ​គីង្គក់​អង្គុយ​ចាំ​ ច្រប៉ុក​ប៉ុក​ក៏​សួរ​ថា «យើ ! បង​មាំងកាយេ​មក​ដល់​ហើយ​ហេះ» គីង្គក់​តប​ថា យើង​មក​ចាំ​ឯង​យូរ​ណាស់​ហើយ, មើល៍ ! បង​ខ្លា​ឯង​បាន​ប៉ុន្មាន​មុខ ? បង​ឯង​រើ​ចេញ​មក​មើល ! យើង​នឹង​កត់​ត្រា ។ ខ្លា​រើស​សាច់​នានា​ជា​ច្រើន​មុខ​ ប្រាប់​គីង្គក់, រើស​ចេញ​អស់​ទើប​ប្រាប់​ថា« អស់​តែ​ប៉ុណ្ណេះ​ហើយ » ។ គីង្គក់​រើ​ចំណែក​របស់​ខ្លួន​វិញ​ឲ្យ​ខ្លា​មើល​ម្ដង ។

ទី ១ រើ​បញ្ចេញ​ធ្យូង​មក​មុន ។ ខ្លា​សួរ​ថា « សត្វ​អី​បង ! » ។ គីង្គក់​ថា : ហ្នឹង​គេ​ហៅ​ថា គាស​រម៉ុយ " ខ្»ស្ដាប់​មិន​បាន​អង្វរ​ថា​ កុំ​និយាយ​បាលី​បាគូ​បង ! សូម​ប្រាប់​ជា​សម្រាយ​មក​ចុះ ។ គីង្គក់​ប្រាប់​ថា «  នេះ​កុយ​រមាស » ។ ខ្លា​ក៏​កោត​ថា « យើ ! ខាំ​ដល់​ទៅ​រមាស​ផង » ។ ទី ២ រើ​ឆ្អឹង​ត្រី​ស្លាត​ចេញ​មក​ទៀត ។ ខ្លា​សួរ​ថា « សត្វ​អី​ស​ស្គុះ​ដូច្នេះ​បង ? គីង្គក់​ប្រាប់​ថា « ផ្ល​ដំរី​ស៊ុក» ។ ខ្លា​ថា « អាណិត​ទៅ កុំ​និយាយ​បាលី​បាគូ​អ្វី » ។ គីង្គក់​ថា « ហ្នឹង​គេ​ហៅ​ភ្លុក​ដំរី​ស » ។ ខ្លា​រឹត​តែ​កោត​ថា «អៃយ៉ា ! លេង​ដល់​ភ្លុក​ដំរី​ស​ទៀត​ផង, ចុះ​អស់​ប៉ុណ្ណឹង​ហើយ​ឬ​នៅ​ទៀត​បង ? » ។ គីង្គក់​ថា « យើ ! អស់​ប៉ុណ្ណឹង​អ្នក​ម៉ែ ! នៅ​ច្រើន​មុខ​ណាស់ បង​ឯង​ចាំ​តែ​រាប់​ចុះ » ។

ទី ៣ រើ​ទម្លាក់​គ្រាប់​អង្ក្រេមអង្ក្រម​ចេញ​មក ។ ខ្លា​សួរ​ថា « សត្វ​អ្វី​ក្រហម​ផង​ ខ្មៅ​ផង​ដូច្នេះ ? ។ គីង្គក់​តប​ថា « ផ្នា​អា​ឃ្លែក » ។ ខ្លា​ថា « សុំ​និយាយ​ជា​សម្រាយ​ទៅ​វិញ​មើល ! » គីង្គក់​តប​ថា ហ្នឹង​ហើយ គេ​ហៅ​ថា « ភ្នែក​អា​ខ្លា​ឯង » ។

ខ្លា​ឮ​ថា ភ្នែក​របស់​ខ្លួន ក៏​ស្ទុះ​រត់​ភ្លាម មិន​ហ៊ាន​នៅ ។ គីង្គក់​ស្រែក​ថា « ឈប់​សិន ឯង​ទៅ​ណា ចាំ​អញ​យក​ភ្នែក​ឯង​ស៊ី​សិន » ។ ខ្លា​រឹត​ភ័យ​ខ្លាំង​ឡើង​ទៀត ចេះ​តែ​រត់​ទៅ ។ គីង្គក់​ខំ​ដេញ​តាម​ពី​ក្រោយ, លុះ​ឆ្ងាយ​បន្តិច​ទៅ​ស្រាប់​តែ​ប្រទះ​នឹង​អណ្ដើក ៗ​សួរ​ថា « បង​មាំងកាយេ​រត់​ទៅ​ណា ? » គីង្គក់​ថា « បង​ជា​បុរិល ! ខ្ញុំ​ដេញ​តាម​ខ្លា​វា​រត់​ទៅ​មិញ ៗ​បង​ប្រទះ​ដែរ​ឬ ? ។ អណ្ដើក​ថា « ឃើញ​វា​រត់​ទៅ​ហើយ បើ​ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ជួយ​តាម » ។ គីង្គក់​និង​អណ្ដើក​ក៏​នាំ​គ្នា​តាម, ដើរ​បន្តិច​ទៅ ឃើញ​ខ្លា​សម្ងំ​ពួន​លើ​គុម្ព​ឫស្សី ។ អណ្ដើក​ឃើញ​ស្រែក​ប្រាប់​ទៅ​គីង្គក់​ថា « វា​នៅ ៗ​នេះ​ទេ » ។ គីង្គក់​ថា « បង​ឯង​ចាំ​នៅ​ត្រង់​ទីនេះ​ចុះ ខ្ញុំ​នឹង​ឡើង​ទៅ​ចាប់​វា» ។ គីង្គក់​ខំ​ឡើង​តាម​វល្លិ និង​មែក​ឈើ​ទៅ​បាន​ពាក់​កណ្ដាល​គុម្ព​ឫស្សី ស្រាប់​តែ​របូត​ដៃ​ធ្លាក់​មក​ដី​ឮ​សូរ​ប្រោក ។ អណ្ដើក​ថា « អើ​បង ? » ។ គីង្គក់​ថា « ខ្ញុំ​ចុះ​មក​បោច​វល្លិ​យក​ទៅ​ចង​វា​តែ​ម្ដង » ។ ខ្លា​ឮ​ដូច្នោះ​ស្ទុះ​លោត​ចុះ រត់​ទៅ​ទៀត ទៅ​ឃើញ​ដើម​ឈើ​មួយ​ដើម​ធំ ក៏​ត្រេកអរ​ខំ​ឡើង​ទៅ​នៅ​សម្ងំ មិន​ឲ្យ​សត្វ​ទាំង​ពីរ​ដឹង ។ ឯ​គីង្គក់ និង​អណ្ដើក​ខំ​តាម​ដាន​ទៅ​ បាត់​ដាន​ត្រង់​ដើម​ឈើ​នោះ មើល​លើ ឃើញ​ឯ​ខ្លា​ពួន​ក្រាប​នៅ​លើ​មែក​ឈើ​គ្រមាមៗ ទើប​ស្រែក​ប្រាប់​គ្នា​ថា « កន​យើង ! វា​នៅ ៗ​នេះ​ទេ » ។ គីង្គក់​ប្រាប់​ថា « បង​ជា​បុរិល​ឯង ចាំ​នៅ​គល់​នេះ​ចុះ ខ្ញុំ​នឹង​ឡើង​ទៅ​ចាប់​វា​ឯ​លើ» ។ គីង្គក់​ខំ​ប្រវេ​ប្រវា​ឡើង​ទៅ​ជិត​ប្រគាប​មែក​ឈើ ស្រាប់​តែ​សម្បក​ឈើ​របេះ​ធ្លាក់​ចុះ​មក ដោយ​ទាំង​ខ្លួន​វា​មក​ដល់​ដី ។ អណ្ដើក​ឃើញ​សួរ​ថា « ម្ដេច​ដូច្នេះ ? » ។ គីង្គក់​ថា « យើង​គិត​រលំ​ឈើ​នេះ​វិញ ឲ្យ​ដួល​មក​នឹង​ចាប់ »។ អណ្ដើក​បោល​ទង្គិច​គល់​ឈើ​នោះ​ឮ​សូរ​ប៉ូកៗ រួច​គីង្គក់​ធ្វើ​បញ្ចេញ​សំឡេង​ឮ​តែ​ក្រតៗ ហើយ​ស្រែក​បន្ទរ​ទៀត​ថា « ហ៍ ! រលំ​ឈើ​ហើយ » ។ ខ្លា​ឮ​ថា​វារ​លំ ទទួល​ក្រឡេក​មើល​ទៅ​លើ ឃើញ​ពពក​រសាត់​លឿន​ស្លៅ​ស្មាន​ថា​រលំ​មែន ក៏​ស្ទុះ​រត់​ចុះ​ទៅ​ទៀត ។ សត្វ​ទាំង​ពីរ​ចេះ​តែ​ដេញ​តាម​ទៅ ។

ឯ​ខ្លា​រត់​កាន់​តែ​ឆ្ងាយ​បាន​ប្រទះ​នឹង​តា​ចាស់​ម្នាក់ ធ្វើ​ជាង​ដែក​ខ្លា​ចូល​ទៅ​សំពះ​តា​ចាស់​នោះ​ថា « សូម​ឲ្យ​ជួយ​យក​អាយុ​ខ្ញុំ​ផង ត្បិត​គីង្គក់​និង​អណ្ដើក​វា​ដេញ​ចាប់​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រហារ​ជីវិត » ។ តា​ចាស់​តប​ទៅ​នឹង​ខ្លា​ថា «នៅ​ចុះ សឹម​អញ​ជួយ​ឯង​ឲ្យ​រួច​ពី​ស្លាប់ កុំ​ឲ្យ​អា​គីង្គក់​អណ្ដើក​ធ្វើ​អ្វី​បាន » ។ យូរ​បន្តិច​ឃើញ​អណ្ដើក​ទៅ​ដល់​មុន ។ ខ្លា​ប្រាប់​តា​ចាស់​ថា « អុញ​ហ្ន មក​ទៀត​ហើយ​តា » តា​ចាស់​ថា «មិន​អី​ទេ​បើ​ខ្លាច​ណាស់​ត្រូវ​ខំ​សប់​ខ្លាំង ៗ​ទៅ ។ ខ្លា​រឹត​តែ​សប់​ខ្លាំង​ឡើង ៗ ។ តា​ចាស់​ចាប់​អណ្ដើក​នោះ​បាន​យក​ទ្រាប់​គូថ​អង្គុយ​ ហើយ​ថា « ជា​ហើយ​ចាំ​តែ​ធ្វើ​ដែក​រួច​សឹម​ស្ងោរ » ។ បន្តិច​ឃើញ​គីង្គក់​ទៅ​ដល់​ទៀត​ខ្លា​ថា « អា​ហ្នឹង​ហើយ វា​ប្រាថ្នា​តែ​ភ្នែក​ខ្ញុំ​ទេ » ។ តា​ចាស់​ប្រាប់​ថា «បើ​ឯង​ខ្លាច​ណាស់​ត្រូវ​យក​ខ្សែ​ចង​ស្នប់​ផ្ទាប់​នឹង​ចង្កេះ​ទៅ ។ ខ្លា​ធ្វើ​តាម ។ ឯ​តា​ចាស់​នោះ​គាត់​ស្លៀក​ខោ​ជើង​ធំ ៗ​ពេក​ អង្គុយ​លើ​អណ្ដើក​កំពុង​តែ​ពើត​រូស​កោស​កាំបិត ភ្លេច​គិត​ឯ​ប្រដាប់​របស់​ខ្លួន​ខាង​ក្រោម​ធ្លាក់​ស្តោក​នៅ​កណ្ដាល​វាល ។ គីង្គក់​ក្រឡេក​ឃើញ​ប្រាប់​ទៅ​អណ្ដើក​ថា « បង​ជា​បុរិល​ឯង មើល​ខាង​ក្រោម ។ អណ្ដើក​ក្រឡេក​ទៅ ឃើញ​ប្រដាប់​តា​ចាស់​នោះ​ទាំងអស់ ក៏​មាន​ចិត្ត​អរ​ព្រួច ហើយ​អើត​ក្បាល​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ជើង​ខោ​ខាំ​គ្រឹប​ដោយ​ចង្កូម ដាច់​ត្រឹម​គល់​ទៅ​ទាំងអស់ ។ តា​ចាស់​ដួល​បះ​ជើង​ច្រោង ។ គីង្គក់​ស្រែក​ថា « ទៅ ! កន​យើង​ដួល​មួយ​ហើយ » ។ ខ្លា​ឃើញ​តា​ចាស់​ដួល ក៏​ស្ទុះ​រត់​ទៅ ដោយ​ទាំង​ស្នប់​នោះ​ទៅ​ផង ។ គីង្គក់​ដេញ​តាម​ទៅ​ដល់​ជិត​មាត់​ស្ទឹង​មួយ មាន​ទឹក​ជ្រៅ គីង្គក់​ស្រែក​ឲ្យ​អណ្ដើក​ថា « បង​ប្រយ័ត្ន ! ខំ​ស្ទាក់​កុំ​ឲ្យ​វា​លោត​ទឹក ក្រែង​បាត់​ដាន » ។ ខ្លា​ឮ​ក៏​លោត​ទៅ​ក្នុង​ទឹក ៗ ចូល​ក្នុង​ស្នប់, ទឹក​ហូរ​ខ្លាំង ក៏​នាំ​ខ្លា​លិច​ស្លាប់​ទៅ ។

ផ្ចាញ់​កម្លាំង​កាយ ដោយ​កម្លាំង​ប្រាជ្ញា
ផ្ចាញ់​មនុស្ស​ក្លៀវក្លា ដោយ​ការ​អង់អាច
Name

ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០១ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០២ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៣ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៤ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៥ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៦ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៧ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៨ ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ ភាគទី០៩
false
ltr
item
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ: រឿង​ ខ្លាចាញ់ប្រាជ្ញាគីង្គក់និងអណ្ដើកសួស្ដីនិងអពមង្គល
រឿង​ ខ្លាចាញ់ប្រាជ្ញាគីង្គក់និងអណ្ដើកសួស្ដីនិងអពមង្គល
ប្រជុំរឿងព្រេងខ្មែរ
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/2020/07/blog-post_66.html
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/
https://khmergeneralknowledge123.blogspot.com/2020/07/blog-post_66.html
true
2906510229610734478
UTF-8
មិនមានអត្ថបទនោទេ មិនមានអត្ថបទទាក់ទងទេ VIEW ALL Readmore Reply Cancel reply Delete By ទំព័រដើម PAGES រឿងនិទាន View All RECOMMENDED FOR YOU Tag ARCHIVE អត្ថបទទាំអស់ សូមទោសមិនមានអត្ថបទដែលអ្នកកំពុងស្វែងរកនោះទេ។ ត្រលប់ទៅទំព័រដើម Contents រឿងទាក់ទង Sunday Monday Tuesday Wednesday Thursday Friday Saturday Sun Mon Tue Wed Thu Fri Sat January February March April May June July August September October November December Jan Feb Mar Apr May Jun Jul Aug Sep Oct Nov Dec just now 1 minute ago $$1$$ minutes ago 1 hour ago $$1$$ hours ago Yesterday $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago more than 5 weeks ago Followers Follow THIS CONTENT IS PREMIUM Please share to unlock Copy All Code Select All Code All codes were copied to your clipboard Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy